Web Analytics Made Easy - Statcounter
2024-04-28@23:05:41 GMT
۶ نتیجه - (۰.۰۰۱ ثانیه)

جدیدترین‌های «مال عاریه»:

بیشتر بخوانید: اخبار اقتصادی روز در یوتیوب
    فصول دهم، یازدهم و دوازدهم باب سوم (در عقود معینه مختلفه) کتاب دوم (در اسباب تملک) از جلد اول (در اموال) قانون مدنی به موضوعات "عاریه، قرض، قمار و گروبندی"پرداخته است. به گزارش ایران اکونومیست، فصول دهم (در عاریه)، یازدهم (در قرض) و دوازدهم  (در قمار و گروبندی) باب سوم (در عقود معینه مختلفه) کتاب دوم (در اسباب تملک) از جلد اول (در اموال) قانون مدنی از ماده ۶۳۵ تا ۶۵۵ به شرح زیر است: فصل دهم - در عاریه ماده ۶۳۵- عاریه عقدی است که به موجب آن احد طرفین به طرف دیگر اجازه می دهد که از عین مال او مجانا" منتفع شود. عاریه دهنده را معیر و عاریه گیرنده را مستعیر گویند. ماده ۶۳۶- عاریه دهنده علاوه...
    دیگر رسانه‌ها ـ هر انسانی دیر یا زود، اختیاراً یا جبرا این نکته را که وجودش، مِلک او نیست، شهود می‌کند؛ لذا وجودش به مالک اصلی‌اش باز می‌گردد. شاید شهید سلیمانی (ره) به شهود از بی‌چیزی خود رسیده بود که چنین عاشق شهادت شده بود. به گزارش ایکنا؛ به نقل از مهر، متن زیر نوشتاری از حجت الاسلام حسین عشاقی عضو هیات علمی گروه فلسفه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با موضوع تفسیر آیه استرجاع است. این یادداشت در پی شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی نوشته شده است. آیه «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون» (۱۵۶ بقره) در مرگ هر انسانی در زبان وابستگانش، جاری و ساری است؛ اما متأسفانه کمتر به معنای بلند عرفانی آن توجه می‌شود؛ «إِنَّا لِلَّهِ»؛...
    به گزارش خبرگزاری مهر، متن زیر نوشتاری از حجت الاسلام حسین عشاقی عضو هیات علمی گروه فلسفه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با موضوع تفسیر آیه استرجاع است. این یادداشت  در پی شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی نوشته شده است. آیه «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون» (۱۵۶ بقره) در مرگ هر انسانی در زبان وابستگانش، جاری و ساری است؛ اما متأسفانه کمتر به معنای بلند عرفانی آن توجه می‌شود؛ «إِنَّا لِلَّهِ»؛ ما، مال خدائیم نه مال خودمان؛ یعنی أنانیتی که ما به خود نسبت می‌دهیم، حقیقتاً مال ما نیست؛ بلکه مالکش خدا است؛ زیرا ما عبدیم؛ و العبد و ما فی یده کان لمولاه؛ بنابراین هستی‌ای که ما به خود نسبت می‌دهیم؛ هستی حق است که بشکل عاریه‌ای به ما...
    احکام عاریه(مسأله 2344) عاريه آن است كه انسان مال خود را به ديگري بدهد1 كه از آن استفاده كند و در عوض، چيزي هم از او نگيرد. 1- وحید: که بدون عوض از آن استفاده کند. مسائل اختصاصي بهجت: مسأله 1859- در عاريه استفاده هايي جايز است كه عادتاً و به حسب زمان و مكان مناسب آن چيز باشد و استفاده هايي غير از منافع ظاهره آن جايز نيست، مگر اينكه بداند يا قرينه باشد كه مي تواند از همه منافع آن استفاده كند و اگر چيزي بود كه منافع متعدّدي داشت و قرينه اي هم بر منع بعضي از منافع وجود نداشت، استفاده از تمام منافع آن جايز است. بهجت: مسأله 1860- اگر از مقداري كه در عاريه معيّن...
    عاریه دهنده، یا مالک مال مورد عاریه است یا مستاجر یا منتفع، مگر اینکه شرط مباشرت شده باشد. یعنی مستاجر و منتفع اجازه عاریه دادن مال مورد اجاره و مورد انتفاع را نداشته باشد. ناطقان: عاریه عقدی است که به موجب آن احد طرفین به‌ طرف دیگر اجازه می‌دهد که از عین مال او مجاناً منتفع شود. عاریه ‌دهنده را معیر و عاریه گیرنده را مستعیر گویند. فردی که از منافع یک مال استفاده می‌نماید یکی از 3 حالت ذیل را دارد:1. یا مستاجر است (مالکیت منافع)2. یا منتفع است (حق استفاده از منافع)3. یا مستعیر است (اذن در استفاده از منافع)مستعیر یعنی شخصی که به او اذن در استفاده داده شده است. عاریه دهنده تعهدی ندارد همچنان به اذن...
۱